Na mijn opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening aan de CHE heb ik de verdieping gezocht door het volgen van een post-hbo opleiding “Verliesbegeleiding”.

Mijn bijzondere aandacht gaat dan ook uit naar mensen die zich in het dagelijkse of werkzame leven belemmerd voelen door verlies. Mensen die verlies ervaren door de dood, door verlies van levende relaties, verlies of reorganisatie van werk, gezondheid of perspectief. In de begeleiding heb ik oog voor de context van mijn gesprekspartner.

Ieder mens krijgt in zijn leven te maken met verlies. Als u verliezen ervaart, zult u merken dat deze u in de kern van uw bestaan raken. Heftige emoties, het missen van grip op uw leven en verwarring doordat het perspectief van uw (werkend) leven is veranderd zijn normale reacties na verlies. Het kan zijn dat u na een persoonlijk verlies moeite hebt uw (dagelijkse) werk weer te doen. Het kan ook zijn dat het verlies juist op het terrein van uw werk ligt, bijvoorbeeld door een reorganisatie.

Rouwen is het omgaan met de werkelijkheid van het verlies. Het vraagt tijd en aandacht om met het verlies verder te leren leven. Rouwen is een proces dat voor een deel individueel gebeurt, maar ook voor een deel in relatie met anderen.

Het delen van uw verlies met anderen is een belangrijke vorm van steun. Het kan zijn dat uw omgeving u niet voldoende kan steunen, bijvoorbeeld omdat het verlies ook voor deze omgeving zelf ingrijpend is. Daarnaast ervaren veel mensen dat een actueel verlies ook oude verliezen raakt. Dan is het goed om een professionele vorm van hulp te zoeken.

In mijn begeleiding staan we samen stil bij uw verlies. Dit betekent het aanvaarden dat het verlorene er werkelijk niet meer is en het leren omgaan met de wirwar van gevoelens die hierbij voorkomen. Ik ga ervan uit dat de kracht in u aanwezig is om met uw verlies verder te kunnen leven. Samen zullen we toewerken naar het hervinden van uw kracht. Dit leidt ertoe dat u weer in staat bent uw gewone bezigheden te kunnen doen en nieuw perspectief zult vinden. Het verder leven met het verlies is wat wel genoemd wordt: het weefsel van het (werkend) leven opnieuw weven.